Wspomnienie o Profesorze Kazimierzu Ziemiańskim


      W marcu 2003 roku mija rok od śmierci Kazimierza Ziemiańskiego, profesora zwyczajnego w Politechnice Wrocławskiej. Wielu z nas, których zainteresowania naukowe zbieżne były z zainteresowaniami Profesora, odczuwa pustkę po Jego odejściu. Prof. dr inż. Kazimierz Ziemiański zajmował się tribologią i zastosowaniem tworzyw sztucznych w budowie maszyn, a w szczególności tworzeniem wieloskładnikowych kompozytów materiałowych na bazie polimerów termoplastycznych a także badaniem właściwości tribologicznych skojarzeń ślizgowych materiałów polimerowych z metalami. Z tej dziedziny był autorem i współautorem ponad stu publikacji, książek, skryptów, artykułów i patentów. Był prekursorem na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej prac dotyczących zastosowania tworzyw sztucznych w budowie maszyn. Pod jego kierunkiem obroniono ponad czterdzieści prac magisterskich z dziedziny tribologii tworzyw sztucznych. Wypromował sześciu doktorów nauk technicznych z tej dziedziny. Wielokrotnie był recenzentem prac doktorskich, habilitacyjnych oraz opiniodawcą wniosków o tytuły i stanowiska profesora. Robił to z chęcią i życzliwością dla tych osób. Był znany i ceniony w świecie tribologów. Pełnił szereg funkcji organizacyjnych w Politechnice Wrocławskiej, na Wydziale Mechanicznym oraz w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Tribologicznego, członkiem Komisji Budownictwa i Mechaniki PAN we Wrocławiu.

Młodość miał nie do pozazdroszczenia. Urodził się w 1926 roku w Krynicy. Jego lata młodzieńcze przypadły na trudny okres okupacji niemieckiej i zawirowania powojenne na Podhalu. Należał do ruchu oporu. Za zasługi został odznaczony Krzyżem Partyzanckim. Jego późniejsza działalność, już w czasach pokoju, doceniona była wieloma odznaczeniami państwowymi, między innymi Krzyżami Kawalerskim oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W życiu prywatnym był duszą każdego towarzystwa, życzliwie nastawiony do ludzi i lubiany przez otaczających i współpracujących z Nim kolegów.

Nauka nie znosi pustki i będzie wypełniona przez Jego wychowanków, ale żal po nim zostanie.

Koledzy i wychowankowie z Zakładu Podstaw Konstrukcji Maszyn i Tribologii IKiEM PWr